Hersenactiviteit tijdens een dynamische houdingstaak bij de ziekte van Parkinson

van den Heuvel MRC, Daffertshofer A, Beek PJ, Kwakkel G, van Wegen EEH

Abstract

Bij de ziekte van Parkinson zijn evenwichtsproblemen niet ongewoon. Aanvullende visuele feedback over de zwaaibewegingen van het lichaam tijdens het staan kan de prestatie op een houdingstaak verbeteren en balanstraining ondersteunen. Tegelijkertijd lijken mensen met parkinson extra afhankelijk te zijn van visuele informatie. Ze zijn daarmee mogelijk kwetsbaarder voor incongruente, oftewel onverenigbare, niet-passende, informatie. In deze studie toetsten we de hypothese dat incongruente visuele feedback leidt tot veranderingen in de aansturing vanuit sensomotorische netwerken in de hersenen. Hiervoor analyseerden we bij 24 mensen met de ziekte van Parkinson en een controlegroep van 15 gezonde deelnemers het elektro-encefalogram (EEG) tijdens het uitvoeren van een dynamische houdingstaak. Hierbij werd met het gehele lichaam ritmisch heen en weer bewogen, terwijl visuele feedback van de uitgevoerde zwaaibeweging werd verschaft. Hoewel de corticale hersenactiviteit van beide groepen niet verschilde bij congruente visuele feedback (passend bij de uitgevoerde zwaaibeweging), was dat wel het geval voor incongruente visuele feedback. De parkinsongroep vertoonde significant meer bètamodulatie dan de controlegroep in de primaire motorische schors, en significant meer alfamodulatie in de primaire visuele schors. Dit ging gepaard met minder aanpassingen in het bewegingspatroon. Deze bevindingen ondersteunen het idee dat bèta-modulatie een uiting is van corticale controle van (ritmisch) bewegingsgedrag, en mogelijk een belangrijke factor bij motorische adaptatie. Daarnaast sluiten de resultaten aan bij het idee dat de parkinsongroep sterker afhankelijk is van congruente informatie dan gezonde personen.